هیئت ها
نمی توانند سکولار باشند؛ هیئت امام حسین سکولار، ما نداریم!
هرکسی علاقه مند به
امام حسین است، یعنی علاقه مند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله
است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین این است.
امام خامنه ای- 1392/08/20
اسلام مستضعفان و محرومان (شرحی بر اسلام ناب):
اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر و جعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
در گذشته سوالی را مطرح کردم تحت این عنوان که: «به نظر شما به چه کسانی می گویند مستضعف؟»
در این مشروح به بیان و معرفی مستضعف و مستکبر از دید اسلام و از دید و کلام امام خمینی ره می پردازیم.
....
یک جهان از امشب داغدار است...
فرا رسیدن ماه محرم، ماه بزرگ دین، ماه شهادت سالار شهیدان، ماه شهادت علمدار حسین، و دیگر یاران باوفایشان اول بر داغدار اصلی این ماه، حضرت بقیه الله الاعظم (عج) و بعد بر همه ی دوستداران و شیعیانش تسلیت باد...
این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست...
این چه شمعی ست که جان ها همه پروانه اوست...
باز محرمی دیگر رسید....
ماه عاشقی کردن...
باز خیمه های دلدادگی برپا شد...
شهرم باز هوای محرم در سر دارد...
امشب اولین شب است...
آه ای امام عشق، این محرم را متفاوت تر از همیشه می خواهم...
میخواهم قلبم را به قلب خودتان پیوند زنید... پیوندی ناگسستنی... پیوندی آتشین...
و اما ای کربلا! ای عاشورا! کوچکمردان!! کشور مرا ببخشید! که حتی از تحریف شما هم دست بر نمی دارند...
آنان که مذاکرات ذلت بار را به شما نسبت می دهند...! افسوس و صد افسوس... که اگر کربلایی دیگر برپا شود همین ها امام را رها می کنند... وعاشورایی دیگر رقم می زنند...
پس ای محرم! ای عاشورا! به کوچکمردان!! کشورم درس ایستادگی و ذلت ناپذیری و غیرت بده...
هو العشق
آری ای دل بسوز و آتش بگیر از فراق...
آتش بگیر که زندگی بی عشق چه ارزشی دارد...
آه! ای عشق مرا بسوزان و با خود یکی کن...
آه! که دلم هوای انقلاب 57 را کرده... آه که دلتنگ آنم... دلتنگ رهایی ها، دلتنگ عاشقی ها... آه که چه زیبابودند جوانان و نوجوانان آن زمان... به فدای قلبهای دریایی مردان کوچکی که نیمه شب در پس دیوارها، روی دیوارها، رمز عبور از ظلمات زمان را حک می کردند و... آه! ای وجودم بسوز، بسوز... به فدای قلبهای زیبایشان، آن هایی که پیغام معشوقشان را می خواستند به همه برسانند، معشوقی که عین ربط به امام زمان و الله بود.... انقلابا ننگم باد اگر تو را در این کلمات خلاصه ببینم... ننگم باد اگرحقیقت درونت را با تمام بند بند وجودم حس نکنم و نچشم و در همین چند کلمه خلاصه شوم...
آری دلم تنگ است... دلم حال و هوای سال57 را می خواهد و البته کمی قبل از آن را... سالهایی که انسان های عاشق سر کردند و صبر کردند و جهاد کردند تا بالاخره ثمره این عشق را دیدند، همان ثمره بی نظیر و زیبایی که نامش انقلاب است...
اما صبر کن! گویی حال و هوای اکنون جهان هم دست کمی ندارد از آن زمان... همه جهان چه دانسته چه ندانسته در جستجوی منجی عشق اند... و حال و هوا دسته کمی از آن زمان ندارد... آن زمان هم انسان ها تشنه ی عدالت بودند، تشنه ی حکومت اسلامی بودند و اکنون آیا چنین نیست آیا جهان در پی عدالت و برابری نیست...؟ کمی که استشمام می کنم هوا را، هوا داغتر از سال 57 و قبل از آن است...
آری داغتر است... قلب ها محیاتر است برای دریافت عشق... و این را حال مردم جهان ثابت می کند...
راستی شنیده ام ما اکنون در یک پیچ تاریخی عظیمی قرار داریم در نقطه عطف تاریخ.... اکنون هم انسان ها و بالاخص جوانان جهاد می کنند و با دشمنان که نفاق درونی و کفار بیرونی هستند می جنگند...
جهاد اکنون جوانان هم برگرفته از سخنان ولی و نایب امام عصر است... آن زمان امام خمینی و این زمان امام خامنه ای...
جهادی که "نهضت علمی و نهضت فرهنگی" نام دارد...
احزاب چپ و راست سیاسی را آبی و قرمز در نظر بگیرید...
آبی+ قرمز = بنفش
دولت تدبیر....! و امید ...! = رنگ بنفش
ای عشق! مرا در برگیر...
ای عشق! آتش بزن بر هستی ام...
می خواهم فریاد برآورم، فریادی از اعماق وجودم...
بگویم تو چرا اینقدر محجور مانده ای...! اینقدر غریب...!
آری ای عشق! با تو ام، با خود تو...
چرا جهان بی خبر از توست...؟!
آه و واویلا از بی خبری....
شاعر چه زیبا سرود که:
"استاد کائنات که این جهان را بساخت
مقصودش عشق بود این جهان را بهانه ساخت..."
از ازل تا به ابد مقصودش عشق بود...
از حضرت آدم تا حضرت خاتم تا مهدی موعود....
آه ای عشق آتش بزن بر هستی ام...
من تنها تو را می خواهم...
تنها ظهور بسیار کوچکی از تو، عشق زمینی ست...
که زیبا نیست بگویم عشق زمینی،
وقتی این عشق به اصطلاح زمینی،
نشئه ای از عشق آسمانی ست...
همان عشقی که مقصود استاد کائنات بود و هست...
آه ای عشق...
نمیدانم از چه بگویم از عشق، از بی قراری برای پرواز، از بی قراری برای رهایی، از رهایی از بند...؟
از چه بگویم...؟
براستی انقلاب ما چه بود...؟؟؟!
براستی چه شد که انسان هایی در این مسیر گام نهادند و رها شدند و عاشق...
آری به نظرم انقلاب جز جلوه ای بی نظیر -بی...نظیر- از عشق،چیزی نبود...
چیزی جز لبریز شدن جان ها از شیدایی نبود...
دیدی انسان های قبل انقلاب را؟ به چهره هاشان نگاه کردی؟ گونه هاشان داغ از عشق است و قلب هاشان لبریز... اگر حرفم را باور نداری این بار بیشتر به چهره شان و بخصوص به چشم های بی قرارشان خیره شو...
کمی که بیشتر دل بدهی می بینی نور ابدی در قلب هایشان انفجار یافته و وجودشان را عین نور ساخته عین عشق... می دانم اگر کمی فقط کمی به چشم هاشان بنگری عشقشان را حس می کنی... میدانی چرا؟ زیرا آن عشق جان گداز درون تمام وجود تو نیز هست...این یادگار را نه تنها تو بلکه همه ی ما از قلب عاشق آن ها به ارث برده ایم... این عشق تا ابد سینه سینه بین قلوب انسان ها منتقل می شود تا..... تا اینکه وصل به اصل خود شود همان که وجودش عین عشق است و عاشق است... همان که واسطه ی فیض من و توست...
آری قسم به عشق! او واسطه ی بین ما با عشق است واسطه ی بین ما و حضرت الله است...آری اوست که کاری به رنگ چهره رنگ چشم و... ندارد اوست که نظر به نور وجودت دارد... نظر به عشقی دارد که از ازل درون وجودت و قلبت نهادینه شده آری نهادینه... به فدایش که می خواهد همه طعم شیرین عشق را بچشند... آری اوست که عاشق است و بی صبرانه می خواهد جهان را...آری جهان را عاشق کند... عاشق او، عاشق الله...
آیا می
خواهی یاریش کنی...؟ آیا می خواهی جهان سراسر عشق و زیبایی شود...؟ پس بسم الله...
چه زیبا گفت شاعر : استاد کائنات که این جهان را بساخت مقصودش عشق بود این جهان را بهانه ساخت...
حالا مفهوم این شعر را کمی بهتر می فهمم تا زمانی که عاشق شوم....
اما انقلاب، چه اسمی... منقلب... اسم ظاهریش انقلاب بود به راستی حقیقتش چه بود...؟ حالا که کمی بیشتر فکر میکنم بهتر میفهمم باید اسمش عاشقی کردن می بود و چه بسا که هست...
ای عشق تو را قسم می دهم وجودم را در خود فرا بگیر و هر لحظه مرا در آغوشت
بیشتر بفشار تا جایی که عین تو شوم، عین عشق...
میدانی! بی قرارم، بی قرار عشق... می خواهم عاشق شوم، باید از او بخواهم همان که واسطه ی فیض من است همان که اسم زیبایش مهدی ست... اما چگونه بفهمم چه کنم...؟
مگر می شود راه عاشقی را باز بگذارند اما وسیله ای برای گام نهادن در آن مسیر نباشد؟ نه نمی شود...
فکر کنم بدانم یکی می گفت در زمانی که امام عاشقان را همه نمی شناسند که مستقیما از خودش بخواهند، یک وسیله یک شخص هست که او می تواند یاریمان کند برای وصل شدن به امام عشق... کسی که وجود خودش عین عشق شده و مو نمی زند و عشق از او لبریز می شود... آری یادم آمد نامش چه بود بگذار تا بگویم،
علی ؟ سید علی؟ آری سید علی... مرا یاد امیرالمومنین امام اولمان می اندازد... خداکند غربت او را نداشته باشد... نمی دانم چگونه است، باید بیشتر بشناسمش... تا بتوانم درکش کنم، خودش را سخنش را و... و به واسطه قلبش به قلب امام عشق وصل شوم... آری باید بیشتر بشناسمش...
ای عشق ! خودت یاریم کن... مرا به سوی خود بخوان... نمیدانم چه بگویم فقط می خواهم بگویم خسته ام و تنها دوای دردم تویی... درد دوری از تو ای عشق... مرا دریاب... جهان را دریاب و باور کن جهانیان بی تاب و بی قرار تو اند... این را مطمئنم و شک ندارم .... باور کن... ربطی به مسلمان وغیرمسلمان هم ندارد چه بسا همه در انتظار تواند... جهان و جهانیان را در یاب...
تمام جهان را یکی کن در خودت... یکی عین عشق...
امام عاشقان مثل همیشه مراقبم باش و دوستم داشته باش همانطور که تمام انسان ها را داری...
آخر مگر زندگی بی تو معنا دارد....
ای صاحب زمانم....
